QTH Lokator
Locator – system lokatorów (ang.) Grid Square Locator lub Maidenhead Locator System (nazwa pochodzi od miejscowości Maidenhead położonej pod Londynem); opracowany po spotkaniu europejskich menedżerów VHF I Regionu IARU w roku 1980, oparty jest na współrzędnych geograficznych.
Locator – system lokatorów (ang.) Grid Square Locator lub Maidenhead Locator System (nazwa pochodzi od miejscowości Maidenhead położonej pod Londynem); opracowany po spotkaniu europejskich menedżerów VHF I Regionu IARU w roku 1980, oparty jest na współrzędnych geograficznych.
Świat podzielony został na 324 pola o wymiarach 20 × 10 stopni geograficznych. Siatka ma kształt kwadratów o rozmiarze 10° szerokości geograficznej i 20° długości geograficznej. Każde duże pole oznaczone jest dwoma dużymi literami od A do R.
Każde duże pole lokatora podzielone jest na 100 mniejszych pól, zwanych kwadratami o wymiarach 2 × 1 stopień geograficzny. Kwadraty te oznaczono dwucyfrowymi liczbami poczynając od lewego dolnego rogu dużego pola (00), kończąc na prawym górnym rogu (99).
Każde duże pole lokatora podzielone jest na 100 mniejszych pól, zwanych kwadratami o wymiarach 2 × 1 stopień geograficzny. Kwadraty te oznaczono dwucyfrowymi liczbami poczynając od lewego dolnego rogu dużego pola (00), kończąc na prawym górnym rogu (99).
Na przykład w kwadracie FN31 znajduje się siedziba radiostacji głównej ARRL – Maxim Memorial Station, W1AW.
Dalszy podział kwadratu, to podział na 576 pól o wymiarach 5 minut długości geograficznej x 2,5 minuty szerokości geograficznej, co odpowiada około 3 × 4 mile (na terenie USA). Pola te oznaczone są dużymi literami od AA do XX.
Przykładowy lokator składa się z:
dwóch dużych liter – JO
dwóch cyfr – 72
dwóch dużych liter – AX
co zapisuje się jako JO72AX.
Oznaczenie to pozwala określić położenie stacji na kuli ziemskiej z dokładnością do 2–3 kilometrów i wykorzystywane jest do określania odległości między radiostacjami oraz kąta azymutu w celu dokładnego ustawienia anteny kierunkowej.
Na jeszcze bardziej precyzyjne odwzorowanie lokalizacji, dwie dodatkowe cyfry były proponowane i ratyfikowane w rozszerzonym lokalizatorze, co w sumie dałoby osiem znaków, dzieląc kwadrat na mniejsze. Taka precyzja ma zastosowania w bardzo krótkich przęsłach komunikacyjnych. Poza tym, nie istnieje wspólna definicja, aby rozszerzać system dalej do mniejszych kwadratów. Najczęściej rozszerzenie lokatora odbywa się poprzez powtarzanie zmiennego subsquare i rozszerzonego kwadratu (numery bazowe 24 i 10).
Podsumowując:
Pierwsza para (pole) koduje się z podstawy 18, a litery "A" do "R".
Druga para (kwadrat) koduje z bazy 10 i cyfry "0" do "9".
Trzecia para (subsquare) koduje z bazy 24 i litery "A" do "X".
Czwarta para (rozszerzony kwadrat) koduje z bazy 10 i cyfry "0" do "9".
Piąty i kolejne pary nie są formalnie zdefiniowany, ale przy recyrkulacji algorytmu trzeciej i czwartej pary jest możliwe określenie: JN99XX99xx99
Na krótkofalarskich częstotliwościach VHF i UHF, pozycje są wskazywane według lokatorów do trzeciej pary (KO02MF). Bardziej precyzyjne raporty pozycji są bardzo rzadko stosowane.